Het was toch min of meer een verrassing dat we deze morgen toch mochten voetballen. De velden zijn door het natte najaar en de koude winter in een matige conditie en de langdurige regen van vrijdagmiddag en -avond hadden de velden redelijk nat gemaakt. De begeleiding had vrijdag rekening gehouden met een afgelasting en een bericht doen rondgaan dat als het afgelast zou zijn er getraind zou worden. Maar gelukkig mochten we van de accommodatiebeheerder voetballen. Niels was geblesseerd aan zijn enkel met een ietwat verwarrende diagnose. We hadden dus 13 spelers beschikbaar, een mooi aantal.
Vooraf had de begeleiding laten weten dat de tactiek van Inter tegen Bayern iets was wat we wilden kopieren, echter met een 0 – 0 ruststand. Om verder niets aan het toeval over te laten had de begeleiding een schoolbord in het kleedlokaal gebracht om een aantal tactische zaken te verduidelijken. Onder andere werd verteld hoe je als links- of rechtsachter moet lopen als je een diepe bal achter je krijgt en een spits niet meer kunt achterhalen, hoe je als spits beter aangespeeld kan worden door diagonaal te lopen, waar je moet staan als we een corner mee krijgen om de uitverdedigde bal op te pikken, en waar aanvallers moeten staan als we in de verdediging worden teruggedrongen. Daarnaast werd er op gewezen om de huid in de duels duur te verkopen en als we aan de bal komen meer met een bal te doen dan een peer naar voor te geven. De uitwedstrijd was met 4 – 1 verloren gegaan en we hadden het idee dat er vandaag meer in zat.
Nadat scheidsrechter Rik Oostvogels (jawel zoon van onze jeugdvoorzitter Louis O.)de wedstrijd in gang had gefloten kwamen we net als voorgaande wedstrijden direct in het begin weer onder druk. Maar we gaven weinig kansen weg of ze werden vakkundig door onze verdediging onschadelijk gemaakt. We streden met een meer dan voortreffelijke inzet overal op het veld, echter we kwamen zelf te weinig aan voetballen toe. Veelal ging door foute passes of slecht aannemen de bal snel weer verloren waardoor kansrijke situaties te veel verloren gingen. Ook overtredingen van de tegenstander ontregelden soms onze mogelijkheden. Eén van onze begeleiders schreeuwde daarbij, waarschijnlijk uit onmacht, onterecht naar de scheids die toch gefloten had maar naar de mening van onze trainer te slap ingreep. Direct na dit incident grepen we zelf ook achterin niet goed in en begingen we een stevige overtreding net binnen de 16m. Gelukkig was onze keeper voldoende bij geest om de doorgerolde bal buiten de 16m te leggen en floot de scheids slechts voor een vrije trap zonder de betrokken speler hier verder voor te straffen. Hierdoor stonden we dus qua zware overtredingen dik achter op HVV en kwamen we heel gelukkig weg. Dankzij onze onverzettelijkheid konden we langzaam de wedstrijd in evenwicht brengen en iets meer voorruit gaan voetballen. Er ontstonden aan beide kanten kansjes, waarbij HVV net boven de vingertoppen van onze keeper nog op de lat schoot. Echter de loopsnelheid van de HVV-spelers was veel hoger dan die van ons dus het was moeilijk om met dieptepasses iemand richting de keeper van HVV te sturen terwijl onze achterhoede door de ruimte die achter de achterhoede ontstond problemen kreeg om de HVV-aanval af te stoppen. Ook hadden we problemen om de ballen die we onderschepten kort bij ons te houden waardoor we ze ook weer snel verspeelden. Desondanks slaagden we toch in de buurt van het HVV-doel te komen, uit 1 kans hadden we echt moeten scoren maar doordat de bal niet werd afgegeven kon HVV de situatie recht breien. We gingen rusten met een 0 – 0 stand waar we zeker tevreden mee waren.
Na rust eenzelfde scenario als de eerste helft, direct stonden we onder druk zonder dat HVV uitgespeelde kansen kreeg. Toen we een poos bezig waren liep ons middenveld op onze 16m tussen onze verdedigers te verdedigen. Omdat er onvoldoende werd ingegrepen, we gingen een duel niet goed aan, kon een HVV-speler eenvoudig doorlopen en van dichtbij onhoudbaar de 0 – 1 binnen schieten. We dreigden overlopen te worden omdat we niet meer in een goede afloop geloofden, echter we kregen niet meer doelpunten tegen. Vlak voor tijd gingen we in een alles of niets poging achter man op man spelen. Dit bracht voor helaas weinig extra gevaar en achter stond de deur wagenwijd open. HVV profiteerde hier handig van en maakte vlak voor tijd de 0 – 2.
Wat ons rest is de pijn van het verlies van deze wedstrijd waarop de hoop op een overwinning gevestigd was. Tevens kunnen we constateren dat we ondanks ons fysiek- en snelheidtekort perfect tegenstand hebben geboden omdat we goed georganiseerd en met veel inzet hebben gevoetbald. Inzet van de trainers moet zijn om de komende wedstrijden ook voetballend meer te kunnen brengen.
Nadat de begeleiding nog door diverse trouwe morrende supporters was aangesproken over de tactiek en wissels droop deze teleurgesteld naar huis af. Volgende week de wedstrijd tegen de koploper waar we zeker beter tegen willen presteren dan in de thuiswedstrijd. Dus zaak om er bij de trainingen deze week nog een schepje bovenop te doen.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten